“Poging I

Niet naar mij kijk.

Niet naar mij kijk.

…

Poging IV

Die vraag is wat bij jou begon toen jij accepteer die wereld.

En jij denken ik wil verschil, binnen maak.

Is denk ik wil verschil, binnen maak in diezelfde zin als die wereld accepteer?

Die beslissing, jij kapot? Die ding in jou?

Ik voel ik maak kapot in mij.”

Pelumi Adejumo (zij/die) is schrijver en zingt. Ze studeert af aan Creative Writing aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten en werd begin 2020 door NRC Handelsblad geselecteerd als een van de 101 veelbelovende kunstenaars in de Lage Landen. In haar werk combineert ze tekst met zang en klank en verschillende en verzonnen talen. Zo nu en dan werkt ze aan vertalingen en als dramaturg. Haar werk kom je geregeld online en op podia tegen.

Tijdens een literatuurgeschiedenisles meende Pelumi Adejumo de docent te horen spreken over een filosofische stroming waarbij de aanhangers benadrukken dat elke emancipatiebeweging een verlangen naar de dood is. Een einde, om vanuit het kadaver een nieuwe vorm te laten rijzen. Echter is

daar volgens de docent nooit iets over gezegd. Desalniettemin maakte ze dit het thema van haar afstudeerwerk.

Geïnspireerd door de muziek van Fela Kuti en de regel ‘Death is second to loneliness’ uit Claudia Rankine’s ‘Don’t Let Me Be Lonely’, schreef Adejumo ‘Soms ik voel mij zombie’. Een reeks gedichten zonder metaforen, een monoloog zonder structuur, een manifest dat amper gelezen of verstaan kan worden, een verlangen naar de dood, verwarring, gestamel en gestotter van de jongeman Joy in een opengebroken vorm van de Nederlandse taal.

Maarten van der Graaff, dichter en docent zei over dit werk: “Het is muzikaal, het is ritmisch, het is poëzie … Er is geen hiërarchie tussen concreet en abstract”.

Instagram: @pelumiadejumo
Linktree: https://linktr.ee/pelumiadejumo